_edited.png)
Kim jest ta, co się wyłania z pustyni
wśród słupów dymu,
owiana wonią mirry i kadzidła,
i wszelkich wonności kupców?
Pnp 3, 6
Bohaterka pieśni nazywana jest po prostu Oblubienicą. Określono ją także jako Szulamitkę (PnP 7, 1), choć etymologia tego imienia nie jest jednoznaczna. Kim więc jest ona? Kobietą. Młodą, zakochaną. I to z wzajemnością! Jest także jedną z biblijnych dzielnych niewiast, co potwierdza nie tyle doskonałe prowadzenie domu czy udane inwestycje (po. Prz 31, 10-31), ile odważna walka o to, co dla niej najcenniejsze, czyli o miłość. A pokonać musi przy tym niemałe trudności.
Miłość daje siłę
Oblubienica nie pozwala zgasnąć swojej lampie. Nawet gdy śpi, jej serce czuwa (PnP 5, 2). Miłość tak całkowicie ją przemienia, że sama nazywa swój stan chorobą miłości (PnP 2, 5). Ale ta choroba tylko pozornie czyni ją słabszą. Ona prowadzi ją do pełni życia i wydobywa z niej ogromne pokłady sił. Jedynym lekarstwem, które otrzymuje, jest odwzajemniona miłość Ukochanego. Oblubienica jest bardzo zaradna. Wie, że musi dbać o siebie, musi być trzeźwa. Nie jest księżniczką zapatrzoną w siebie i czekającą, aż wszystko zostanie jej podane na tacy. Posila się i jest gotowa by działać. Zbiera się na odwagę, której mógłby pozazdrościć jej niejeden wojownik. Wychodzi nocą na ulicę, by szukać tego, którego kocha (PnP 3, 2-4; 5, 6-7). Nie zważa na przeciwności - na burze piaskowe, na chłód nocy, na strażników, na pogardliwe spojrzenia. Nie boi się pytać, nie boi się wyśmiania, nie boi się nawet rąk, które wymierzają baty. Jest gotowa ponieść wiele dla miłości. Jest skłonna oddać siebie.
Miłość daje wolność
Tak też czyni. Sama siebie powierza ukochanemu. Nie zostaje mu oddana przez kogoś, kto mógłby rościć sobie prawo do jej posiadania. W swojej wolności sama wybiera go i umieszcza na swoim sercu jak pieczęć potwierdzającą tożsamość człowieka (PnP 8, 6). Ten drugi, tak jak i ich wyjątkowa relacja, wpisują się nieodwołalnie w jej życie i rozumienie siebie.
Swoją miłością Oblubienica przywraca tej relacji, wbrew skutkom wydarzeń z raju (Rdz 3, 16), najpierwszą godność i równość (PnP 7, 9-10). On pragnie jej równie mocno jak ona jego. To ona przynosi mu pokój (PnP 8, 10). Pomimo trudów, jakie musi podjąć, pomimo palącego słońca, niedospania i osłabienia jest pełna pokoju. Bo kocha i jest kochana. Bo jest dzielna.
Katarzyna Marcinkowska
ZOBACZ:
Nagranie z tej konferencji możesz odsłuchać w materiałach społeczności uBOGAconej.
Komentarze