_edited.png)
Jest takie miejsce w Piśmie Świętym, gdzie trzy główne bohaterki: Sara, Judyta i Estera uczą mnie budowania relacji z Bogiem ale także i z drugim człowiekiem. W tej nazwijmy to „trylogii” Pan Bóg pokazuje mi szczególnie trudności jakie mogę spotkać w budowaniu relacji z innymi, a zarazem podsyła gotowe rozwiązania i wskazuje czym powinnam się kierować.
Moim głównym odkryciem od momentu podjęcia regularnej formacji serca, jest to, że Pismo Święte jest matrycą, którą mogę przełożyć na swoje życie. Losy bohaterek i bohaterów kolejnych ksiąg pozwalają mi na odnajdywanie w sobie sytuacji, cech, wzorców postępowania. To dzięki nim, mogę z większą łatwością szukać Bożej myśli w rozwiązaniu danej trudności a sięgając w głąb siebie wskazywać na motywy, którymi się kieruję co przekłada się niejednokrotnie na decyzje o pracy nad danym obszarem.
Cieszy mnie i zadziwia zarazem, że w spisanych historiach nie brakuje wątków kobiecych, jak gdyby Pan Bóg chciał podkreślić w ten sposób, że w Jego zamyśle równość płci jest oczywistością od początku stworzenia człowieka. Szczególnie w ostatnim czasie pracy z Programem „uBOGAcONA między niewiastami Starego Testamentu cz.2”, zaintrygowało mnie, że w trzech księgach pod rząd Pan Bóg szczególna uwagę kieruje na rolę kobiety.
Sara
W Księdze Tobiasza, główna kobieca bohaterka, Sara jest dla mnie przykładem tego jak skomplikowane może być zbudowanie dobrej relacji małżeńskiej, gdy nie uczyni się Boga jej fundamentem. Jej niełatwa sytuacja życiowa, bagaż doświadczeń jakie wyniosła z poprzednich relacji z mężczyznami, zachwianie się zaufania w relacji z rodzinnej, konieczność konfrontacji z opiniami innych ludzi, doprowadzają ją do wyczerpania nerwowego. Jednakże siły do dalszego życia, wyjścia z kryzysu i podjęcia kolejnej próby Sara czerpie z ufnej modlitwy w moc Boga.
Doświadczenie wysłuchanej modlitwy, ocalenia życia i wzrost pewności siebie sprawiają, że Sara budowanie nowej relacji z mężczyzną, rozpoczyna od oddania jej pod Boże prowadzenie. Tym samym uczy mnie, że moja dobra relacja z Bogiem przekłada się na budowanie relacji z drugim człowiekiem, doświadczenie miłosierdzia, pozwala na większą śmiałość w okazywaniu go innej osobie a wytrwałości w wierze, na zaufanie nawet, gdy nie wszystko idzie zgodnie z moim założeniem.
Judyta
Księga Judyty, jest dla mnie źródłem wielu cennych wskazówek w codziennej walce z przeciwnościami. Judyta ma świadomość swojej wartości, bycia pięknie stworzoną przez Boga, co dodaje jej pewności siebie w działaniu. Trudna misja, której się podejmuje dla dobra innych nie znalazłaby powodzenia, gdyby wcześniej Judyta nie poświęciła czasu i nie stworzyła sobie warunków na to, by w ufnej modlitwie opracować plan działania w myśl Bożej woli.
Prowadzona przez Opatrzność, świadoma swojej a zarazem nieswojej siły, nie unika zła ale konfrontuje się z nim, a następnie powraca, coraz do Boga w modlitwie, oczyszczając swoje serce i prosząc o wsparcie.
Opanowana, roztropna, napełniona Bożym pokojem, podejmuje się misji wzięcia odpowiedzialności za swój naród o czym nie boi się mówić z dowódcami ze swojego ludu, a w kontakcie z przeciwnikiem jest konsekwentna, stanowcza a zarazem okazująca szacunek drugiemu człowiekowi. W kulminacyjnym momencie swojej misji, Judyta wspiera się na Mocy Boga i chociaż odnosi zwycięstwo to nie przypisuje sobie zasług, okazując radość nie rezygnuje z pokory.
Jej historia życia jest także dla mnie lekcją aby poza relacją z Bogiem, nie czynić z żadnej innej relacji, szczególnie w związkowej, zaistnienia sytuacji gdy uczucie do drugiej osoby zaczyna w sposób ekspansywny zajmować moje serce, wypełniać codzienność, zaburzać harmonię.
W tytułowej bohaterce odnalazłam także wzór radzenia sobie z poczuciem straty, sięgania do właściwego źródła, by zaspokoić pragnienia swojego serca. Jej doświadczenie osamotnienia, z ludzkiego punktu widzenia mogące być źródłem cierpienia i smutku pokazuje mi, że gdy zaprosi się do takiej przestrzeni Boga, oddając mu pole do działania mogą dokonać się wielkie dzieła.
Estera
Księga Estery jest historią kobiety, sieroty, znajdującej się w obcym kraju, która odkrywając swoją tożsamość Bożej córki, staje się królową by z Bożą pomocą uratować swój naród przed zagładą. Odpowiadając na Boże wezwanie, w doświadczeniu lęku, Estera zwraca się do Boga w modlitwie, jej motywem decyzji jest wiara.
Podjęcie się zleconego, niełatwego i niewygodnego dla niej zadania jest oznaką posłuszeństwa Bożej Woli. Pomimo odczuwania strachu, Estera wie, że prawdziwą odwagą jest działanie pomimo doświadczanego lęku. Poczucie tożsamości jakie buduje w relacji z Bogiem poprzez otwartość na wskazówki udzielane jej przez drugiego człowieka, modlitwę i post, sprawia, że wolność od lęku staje się dla niej realna i popycha ją do działania. W momencie wypełniania się misji, jej wrażliwość, delikatność, cierpliwość i zaufanie w Boże działania nie tylko przyczyniają się do sukcesu ale także do przemiany wewnętrznej, jaka zachodzi w królu.
W historii Estery, porusza mnie to, jak Pan Bóg podkreśla fakt, iż wśród innych ludzi, wybrał także i mnie, dając mi określone warunki do życia, ramy czasowe, uzdolnienia, talenty, zadania wynikające z mojego powołania. Równocześnie uczę się tego jak moje postępowanie, postawa, wierność wartościom, mogą wpływać na zachowania innych ludzi.
Każda z tych trzech Bohaterek, w momencie kryzysu i piętrzących się trudności nie rezygnuje z modlitwy ale jeszcze bardziej zbliża się do Boga. Piękno modlitw Sary, Judyty i Estery, które autorzy Ksiąg włączyli w tekst, pozwalają mi uczyć się otwartości serca i szczerości w słowach, które ja sama mogę kierować do Boga w momencie załamania, lęku czy zamartwiania się o to jak dalej potoczy się dana sprawa.
Beata
Ten program to niezwykła podróż z kobietami, których historie poznajemy na kartach Biblii. Choć mogą początkowo wydawać się odległe od nas, to przy bliższym poznaniu ukazują nam... nasze własne serce. I Serce Boga!
Więcej o programie możesz przeczytać TUTAJ.
